5 Ocak 2013 Cumartesi

Redd Felsefesi


Sloganımız:Hayat Kaçık Bir Uykudur

Son albümleri Hayat Kaçık Bir Uykudur'un ikinci video klibi dün yayınlandı.Softcore konseri öncesi verdikleri röportajda,kliplerle alakalı, sosyal medyada ya da resmi internet sitelerinde kısaca bütün video paylaşım kanalları üzerinden yayınlamaya daha sıcak baktıklarını söylemişlerdi.
İşte Redd dinleyenlerinin bekledikleri ikinci klip,öyle sanıyorum ki şu an için  sadece internette yayınlanıyor.


Beni Sevdi Benden Çok Sevdi


Redd'in yaptığı bizi,o derin uykumuzdan uyandırmak...

Dineleyenler,takip edenler bilirler,müzikal doygunluğun içinde barındırdıkları felsefeleriyle ciddi anlamda düşünce auramızı genişleten bir gruptur.Onları dinlerken ''doymak'' gibi bir kelime lügatınızdan silinebilir;çünkü  aynı şarkıyı her dinleyişinizde bile başka başka şeyler keşfedebilirsiniz.

Onların temaları salt aşk hikayeleri değil,toplumun gerçeklerini de kendilerine has uslüplarıyla anlatırlar bize.Çok da güzel yaparlar...Nasıl yapmasınlar ki ,nasıl yapmasınlar...

Sosyal medyada kurum yapıp,sözde sesini,müziklerini beğenmeyen insanlar var.İnsan biraz olsun utanır.Haklarında yorum yapmadan önce açın bakın bu insanlar neler yapmış,ne eğitimlerden geçmiş.Hayır,kendinizi rezil ediyorsunuz. Alışmışlar poşetli şarkılar dinlemeye fazla geliyor tabi...

Hayatımı gözden geçirdiğimde,baktım.Düşünce olarak ne kadar kendimi eğitebildiğimi,kendi düşüncelerimin oturmaya başlamasını ve nasıl olduğunu...İlk başta, ''müzik'' kapı açtı.Çoğu insanda da böyle olmuştur.Bu yüzden dinlediğiniz kişiler çok çok önemli,çünkü hayatınızın geri kalanında yolunuzu çizerken hayatınızı etkileyen etkenlerden biridir.Hoppa pop şarkılarından dinlediğim zamanlar olmuştu,olmadı değil. Zamanı mı gelmişti,hangi noktadaydım hatırlamıyorum ama, iyi ki değiştim.Bu süreç Şebnem Ferah'la başladı.Redd ve onlar gibi daha birçok kişi olmasa bu düzene nasıl katlanılabilirdi bilmiyorum.Çoğu zaman bazı şeylerin farkında olabilmek yoruyor insanı,ama kendi düşüncem yoksa,gereksiz şeylere fazla önem veriyorsam,hayatımı yeri geldiğinde sorgulamıyorsam ,toplumda beni ilgilendiren kararlara sesimi çıkaramıyorsam eğer, yaşayabilirmiydim?Yaşayan dünyada ölü bir ben...Ben insanım ve bütün bunları yapmaya ihtiyacım var,emme basma tulumba misali olamaya değil.

İşte tamda bu yüzden onları dinledim ve dinliyorum.Hangi şarkılarını söyleyeyim,yazayım bilemiyorum.O kadar çok var ki hepsi de özel.

Belki hiç dinlememiş kişiler vardır,bu yazı bir kapı olacaksa eğer,başlangıç için,

Tamam Böyle Kalsın:


 Masal:


Plastik Çiçekler ve Böcek:



Son albümde beni etkileyen,bağ kurduğum şarkım;Bir Yol Bulursun...

Bazı zamanlarda,öyle bir film izleriz ki oyuncuyla aramızda bir bağ oluşur,bir kitap okuruz oradaki karakterle,yazarla bağ kurarız ya da bir müzik dinleriz,şarkıyla ve şarkıyı söyleyenle aranda bir  iletişim olur.Bunun için konuşmaya,görüşmeye gerek yoktur.Ve işte böyle zamanlarda hayatın o mücizesini yakalayabilirsin.Bu güzel insanlar sayesinde...Tesadüf müdür,hayatın o an bize sunduğu bir armağan mıdır bilemem ama son albümleri,kendimi kötü hissettiğim bir dönemde çıkmıştı.Umudumun kaybolduğu,çoğu şeyin ise  faydasız olduğu...Bir yol bulursun'u dinlerken,kulağımdaki ses benimle konuşuyordu,beni dinlemişti,anlamıştı ve sanki benimle dertleşiyor gibiydi.Çok özel birşeydi.Redd'le kurduğum bağ sağlamlaştı.O şarkı elimi tuttu.O an.Böyle insanlar hayatınıza dokunur,size güç verir ve devam etmeniz için tutup kaldırır.Sözleri,müzikleri bir yana acaba biliyorlar mıdır,onları dinleyen insanların hayatlarına böylesi sihirli anlar yaşattıklarını...












Hiç yorum yok:

Yorum Gönder